Sa Gitna ng Rantso (Part 25) - Gay Sex Escapade

KABANATA XXV

PAALAM

At ayun nga…

Ganun kami…

Araw-araw…

Sa loob ng isang linggo…

Halos tatlong oras na kantutan sa umaga.

Halos anim na oras na kantutan sa hapon.

Halos tatlong oras na kantutan pa ulit sa gabi.

Tulog, kain, at ligo ang pahinga ko. Kasama na din dun ang pagdumi.

Samantalang sila… mahahaba ang mga pahinga.

May oras sila para mag-ipon ulit ng lakas.

Lagi akong amoy lalaki.

Hindi naman masangsang ang amoy. Dahil na rin siguro sa maganda at planado nilang lifestyle.

Palaging ngawit ang bewang ko. Kasama na ang mga hita at butas ng puwit ko.

Pero hindi ito kumikirot.

Tulad lang ng kapag nag-ehersisyo ng mahabang oras.

Lagi ding masarap ang tulog ko.

Kaya lang…

Lahat ng ‘to ay may katapusan.

Pagkatapos ng pitong araw ng punong-puno ng saya at ligaya…

Dumating na ang umaga na ihahatid na ako sa California…

Maaga pa lang ay gising na ako. 

Tahimik ang paligid—tanging mahinang tunog lang ng hangin mula sa labas ang naririnig ko. 

Nasa kama pa ako, nakatagilid, habang nakaunan ako sa isang maskuladong braso.

Paglingon ko sa likod ko ay si Daddy Jason.

Naka-spoon siya sa akin.

Naalala ko pa kagabi na kinakantot pa niya ako ng marahan hanggang sa makatulog ako.

Napangiti ako.

Pumihit ako para humarap sa kanya.

Saka ko siya inakap.

Dinama kong mabuti ang mga namumukol niyang mga kalamnan.

“Hmmmmmmm.” Malambing na ungol ni Daddy Jason.

“Morning, baby,” bulong pa niya.

“Morning,” sagot ko.

Pumihit siya at pumaibabaw sa akin.

“Hmmmmmmmmm!” Mahabang halik niya sa akin.

Habang sakop na sakop ng matipuno at malaki niyang katawan ang maliit at payat kong pangangatawan.

Grabeh.

Mamimiss ko ‘to.

"We gon' get one last round before I take you to your auntie," Pambungad ni Daddy Jason.

At saka siya pumwesto at binukaka ang mga hita ko.

Ipinasok niya ang kahabaan ng burat niya sa kagigising ko lang na butas.

“Aaahhh!” Masarap na ungol ko.

Bumayo na siya ng bumayo.

Pabilis ng pabilis at papalakas ng papalakas.

“Aaahh! Aaahh! Aaahh!” Mga ungol ko sa buong kwarto.

Maya-maya non ay naglapitan na sila isa-isa.

Nagising ko ata sila sa malalakas kong ungol.

“Let’s make this morning special, boys.” Sabi pa ng isa sa kanila.

Pumaligid sila sa akin at pumwesto sina Daddy Jacko at Daddy Felix sa tigisang gilid ko.

Sinipsip ko ang mga matitigas at malalaki nilang pag-aari.

Nagpapalit-palitan sila ng pwesto.

Isa-isa silang nagpaputok sa butas ko.

Saglit lang yon.

Dahil mahaba ang byahe namin mamaya.

Yun na ang huling beses na magsasabay-sabay sila sa akin.

Pagkatapos non ay bumaba kami at nag-agahan.

Tahimik sa umpisa habang busy sila sa paghain ng pagkain— itlog, bacon, pancake, at mainit na kape. 

Doon pa rin ako nakaupo, sa gitna nina Daddy Jason at Daddy Felix.

Ramdam kong tinitignan nila ako isa-isa. 

Mapungay pa ang mata ko sa pagod pero pilit akong ngumiti.

“Y’all good, baby?” tanong ni Daddy Felix habang inaabot sa akin ang baso ng orange juice.

“Yeah…” Sagot ko sabay tango. “Just trying to enjoy every last second.”

“Don’t worry, we’ll be here when you come back,” sabi ni Daddy Greg.

“Still feels weird,” dagdag ni Daddy Shawn habang sinasaksak ang pancake niya ng tinidor. “Wakin’ up without you around? Gonna feel like the house missin’ its heart.”

Sus…

Nambola pa.

“Let him go,” singit ni Daddy Mikel, nakangiti. “He gon’ make big moves out there. We’ll hold it down here.”

Tumawa si Daddy Peto nang mahina. 

“Y’all makin’ it sound like he leavin’ forever.” Sabi niya.

“Feels like it, though,” sabi ni Daddy Jacko. “One year or more feels so long.”

“Right,” sabat ni Daddy Felix. “A whole year with no sex.”

Lumunok ako.

“Really?” sagot ko rin. “You’re all so hot and good-looking. It’s gonna be easy for you guys to find someone.”

“Trust me,” sagot ni Daddy Jason. “Plenty of women might want to be in your place—but in our experience, not all of them are truly willing.”

Nagtanguan silang lahat.

“Besides.” Sumagot ulit si Daddy Shawn. “You’re different — sweet, tender, and not desperate.”

“High endurance and always available.” Dagdag pa ni Daddy Felix na nakangisi.

“Shut up!” Sabi ko habang nakakunot na ang mukha.

Nagtawanan lang silang lahat.

"If I come back and y’all gone, I’m burning this whole ranch down." Biro ko.

Nagtawanan pa lalo sila.

“If they weren’t here,” Biro din ni Daddy Jason. "Then I'll just find some new men for you." 

"I'm still in," sagot agad ni Daddy Felix.

Hinimas ako sa ulo ni Daddy Jason.

Totoo man o hindi na andito sila pagbalik ko…

Sigurado ako na andito si Daddy Jason.

At kung hindi man…

Isang magandang ala-ala na lang ang lahat ng ‘to.

Pagkatapos naming kumain ng agahan ay naligo na ako.

Hinanda nila ulit ang bathtub ko.

Grabeh…

Prinsesang-prinsesa ako sa bahay na ‘to.

Pagbalik ko sa Pilipinas… wala na ang mga ito.

Haaayyyyyy…

Tumagal ng isang oras ang paliligo ko at kasama na ang pagbihis ko.

Medyo hindi na ako sanay na nakadamit.

Saka ako pumunta sa sala.

"Ready to go?" Tanong ni Daddy Greg na nag-aayos ng mga gamit para sa byahe.

"Yeah." Sagot ko.

Tumayo siya at aktong hahalikan ako.

Humalik naman ako.

“I’ll see you soon.” Sabi niya.

“Okay.” Sagot ko naman.

Hanggat maaari ay ayokong isipin o asahan na andito pa sila next year.

Mula sa likod ko ay pinihit ako ni Daddy Shawn.

Humalik din siya.

"Take care, baby. I’ll miss you." Sabi niya.

Sa gilid niya ay andon si Daddy Mikel. 

Lumapit siya sa akin at humalik din.

"Stay safe, Baby Tom." Sabi pa niya.

Agad namang bumungad si Daddy Peto at humalik din sa akin.

"I'll go here when you get back," Sabi pa niya.

“Me too.” Sagot din ni Daddy Jacko.

At saka siya humalik.

Sabay-sabay kaming lumabas ng bahay para ihatid pa ako sa sasakyan.

Inalalayan ako ni Daddy Felix sa sasakyan.

Nilagay naman nila Daddy Jason at Daddy Jacko ang mga gamit ko sa likod ng sasakyan.

Nakapwesto na si Daddy Felix sa driving seat.

Maya-maya ay sumakay na sa front seat si Daddy Jason.

Mula sa bintana ng sasakyan ay nakita ko ang iba pa.

Sina Daddy Greg, Daddy Mikel, Daddy Peto, Daddy Shawn, at Daddy Jacko.

Lahat sila ay kitang-kita ang mga naglalakihang katawan sa ilalim ng init ng araw.

Hinahatid nila ako ng tingin.

Hanggang sa makalayo na ng todo ang sasakyan.

Mahaba na ang nagiging byahe namin ay nagstop-over kami sa isang shop mall.

Kumain kami ng lunch ng maka-isang oras.

Pumunta pa kami sa isang mejo liblib na shop sa likod ng mall na yun.

Tumigil kami sa isang shop na nakalagay “Adult Shop”

Nagtaka ako kung ano ang bibilin ni Daddy Jason.

Sinundan ko lang sila ni Daddy Felix.

Hanggang sa nakarating kami sa area ng mga dildo.

Hindi ko talaga mawari bakit kami andito.

Mga ilang minutong naningin sila Daddy Jason at Daddy Felix.

Nagtatalo pa sila kung alin ang mas malaki.

Hindi ko rin alam kung bakit hindi ako nagtatanong.

Maya-maya ay nakapili din sila ng mahaba at mataba.

Saka kami nagbayad sa cashier.

Pagkatapos non ay bumalik na kami sa sasakyan at umandar na kami para ipagpatuloy ang byahe papuntang California.

“Here.” Inabot ni Daddy Jason ang binili niya sa akin.

Binuklat ko.

Tatlo pala ang binili nila.

Isang balled dildo na may habang siyam na pulgada at dalawa’t kalahating pulgada ang taba.

Isang double dong na may habang labing walong pulgada at kulang dalawang pulagadang taba.

At isa namang enema.

“We wanna make sure you maintain your ass.” Paliwanag ni Daddy Jason.

“Yes.” Sang-ayon naman ni Daddy Felix. “One year without insertion will make it hard to go inside you again.”

Okay!?

Ang problema ko kung paano ko ito itatago?

At nagpatuloy kami sa byahe ng buong maghapon hanggang mag-gabi.

Madilim na nang makarating kami sa bahay nina Tito Richard.

Tahimik ang kalsada. Pagod na rin ako.

Sigurado na akong pagod na din sila Daddy Felix at Daddy Jason.

Nagpapalitan sila sa pagda-drive.

Pagkababa namin sa sasakyan, agad kaming sinalubong ni Tito Richard at ni Tita. 

Nakangiti sila pareho, pero kita ko sa mata nila ang pag-aalala at excitement.

“You’re finally here!” bati ni Tito Richard habang binubuksan ang gate.

“It’s late,” dagdag ni Tita. “Come in, you must be exhausted.”

Ngumiti lang ako at sumunod sa loob.

Bitbit ni Daddy Felix ang isa kong bag habang si Daddy Jason naman ay marahang hinawakan ang likod ko.

“We’ll just sleep here and leave early in the morning,” sabi ni Daddy Jason kay Tito Richard habang naglalakad kami papasok.

“Of course,” sagot ni Tito Richard. “You’re welcome here anytime. Let’s save the chat tomorrow.”

Pagkatapos non ay pumunta na kami sa kanya-kanya naming kwarto.

Kaming tatlo nila Daddy Jason at Daddy Felix ang magkakasama sa malaking guess room sa bahay ni Tito Richard.

Ni-lock ko ang pinto.

Paglingon ko sa may kama ay halos sabay humiga sina Daddy Jason at Daddy Felix.

“Damn!” Pagod ni Daddy Felix.

“Haaahhh!” Malalim na hininga ni Daddy Jason.

Nakonsensya naman ako.

Naabala ko pa sila para lang makauwi ako dito.

Lumapit ako sa kama.

Pinagmasdan ko ang mga naka-T-shirt nilang mga pangangatawan.

Napansin ni Daddy Felix ang titig ko.

"What's with the look, baby?" tanong niya.

Ngumiti ako. 

Hindi ako sumagot. 

Sumampa ako sa kama, saka dahan-dahang gumapang palapit.

Umupo ako sa gitna nila.

Hinaplos ko ang dibdib ni Daddy Jason—matigas, mainit, at amoy-lalaking pagod.

"You okay?" bulong ni Daddy Jason habang dahan-dahang dumilat.

Tumango ako.

Pero hindi ko napigilan ang sarili kong pumatong sa kanya.

Dibdib sa dibdib.

Kiniskis ko ang katawan ko sa balat niya.

"Mmm," ungol niya, mababa at puno ng init. "You trying to say thank you this way, huh?"

"Boy’s feeling something," sabat ni Daddy Felix mula sa gilid. "I can tell."

Lumingon ako kay Daddy Felix at hinawakan ang dibdib niya.

“Thank you, Daddy” mahina kong sabi. 

Hinalikan ko si Daddy Jason sa labi.

Naramdaman kong lumapit si Daddy Felix sa akin.

"Damn, baby," ungol ni Felix habang pinipisil ang balakang ko. "You sure you’re not tired?"

Bumitaw ako ng halik kay Daddy Jason.

Tumango ako.

Saka ako humalik sa labi ni Daddy Felix.

“I think I can make another round before we sleep.” Malambing na salita ni Daddy Jason.

Nagbitaw kami ng halik ni Daddy Felix.

“Me too.” Mapupungay na mata ni Daddy Felix.

At iyon nga.

Tinira nila ako sa kabila ng pagod nila sa pagdadrive.

Nagsalitan sila sa bunganga at puwit ko.

Tahimik lang kami dahil ayaw naming may makarinig sa amin.

Saglit lang yon at nagpaputok si Daddy Felix sa bibig ko.

Sa butas ng puwit ko naman si Daddy Jason.

Niyakap nila akong pareho.

Saka kami natulog.

Maaga pa nang magising ako.

Nasa gitna pa rin ako nina Daddy Jason at Daddy Felix. 

Mahimbing pa silang natutulog. 

Pareho pa ring nakahubad.

At ramdam ko pa ang mga nakabalot nilang katawan sa akin.

Hindi muna ako gumalaw.

Tahimik lang ako habang pinagmamasdan ang kisame ng guest room. 

Tahimik ang buong bahay. 

Hindi ko alam kung gising na si Tita o si Tito Richard. 

Maya-maya ay naghikab si Daddy Felix.

Tumingala ako at hinawakan ko ang pisngi niya.

“Good morning, daddy” mahina kong bulong.

Dumilat siya, at ngumiti.

"Mornin', baby," garalgal pa ang boses niya, halatang bagong gising.

Yumakap pa ng mahigpit at hinalikan ako sa noo.

"Slept well?" Tanong pa niya.

Tumango ako.

Nagising na rin si Daddy Jason, bahagyang umuungol at humikab.

"Time to get ready?" tanong niya habang dumidilat.

"Yeah," sagot ni Daddy Felix habang dumidipa. "Long drive ahead."

Umupo ako sa kama. 

Tumingin ako sa kanilang dalawa.

Walang saplot.

Malalaking katawan.

Bumubukol na mga kalamnan.

Pilit kong kinakabisado ang bawat hulma nila.

Dahil matagal ko itong hindi makikita at mayayakap.

Tuluyan na akong bumangon pa nag-ayos at nagbihis.

Nauna akong lumabas ng kwarto para mag-agahan.

Sakto namang nasa kusina si tita.

“Oh.” Bati niya sa akin. “Kumain ka na ng agahan. Maya-maya ay kakain na din tito mo para pumasok.”

Umupo ako at kumuha ng mga kakainin.

“Kamusta ka po tita?” Tanong ko.

Bumaling siya sa akin.

Ngumiti.

At bumalik siya sa pagluluto.

“Masayang-masaya ako Tom.” Malugod niyang tugon.

“Lahat ng pangarap ko ay natutupad na.” Paliwanag pa niya. “Nakapunta na ako sa disneyland. Nakita ko na ang mga disney princess na dati sa mga poster ko lang nakikita.”

Parang bata si tita kapag kinekwento niya yun.

Yun ang frustration niya nung bata pa siya.

Madami pa siyang kiniwento tungkol sa mga bagay na ginagawa niya bilang may asawa.

Sa bawat kwento niya ay laging napaka-bait ni Tito Richard.

Siguro nga, dapat ko nang tanggapin na maganda intensyon niya sa tita ko.

Maya-maya nun ay dumating sa kusina si Tito Richard.

“Wazzup, Tom.” Bati ni Tito Richard habang umuupo sa hapag.

“Good morning, tito.” Bati ko naman din sa kanya.

“By the way.” Bungad niya agad. “I might forget so I will tell you now…”

Sumubo siya at kumain ng kaunti bago nagsalitang muli.

Naghintay ako.

“We manage to have a connection with the immigration department.” Panimula niya. “We can apply for a student visa for you to stay here. I’m still waiting for responses from the schools I contacted, but I have a positive outlook—they’ll likely accept.”

“Student visa?” Pag-ulit ko.

“Yes.” Sabat naman ni tita. “Sabi ko nga sa’yo, unti-unti nang natutupad lahat ng pangarap ko.”

Kasalukuyan namang dumadating sila Daddy Jason at Daddy Felix sa kusina.

Kanya-kanya silang upo at nagsimulang kumain.

“So…” Pagpapatuloy ni Tito Richard. “You will rent a house in the Philippines for ten months, maybe a year. Then, once everything’s processed, you’ll start living here—starting a new life.”

“Pero kung gusto mo.” Sabat ulit ni tita. “You can still work here, but you finish study.”

“Yes.” Dugtong agad ni Tito Richard.

“Right.” Sabat naman ni Daddy Jason.

Napalingon kami ni tita sa kanya.

“Remember when I said I might sponsor Tom’s schooling myself?” Tanong ni Daddy Jason kay Tito Richard.

Tumaas ang kilay ko.

Tumingin ako kay tita.

Gulat pero abot tenga ang ngiti niya.

“Tita!!!” Pananaway ko sa kanya.

“Ow.” Sagod ni Tito Richard. “So you’re pushing that.”

“You don’t really have to do this.” Madiin kong pananalita kay Daddy Jason.

Pinatong niya ang kamay niya sa batok ko.

“As a matter of fact.” Patuloy niya pagpapaliwanag kay tito. “I already have communication with a school near me.”

Tumingin ako kay Daddy Felix na katabi lang niya.

Nakita niya ako at nagkipit-balikat saka nagpatuloy sa pagkain.

“I’m ready to take care of the entire program for him,” Pagpapatuloy ni Daddy Jason. “I would still want Tom to be my companion at home. That is, if your wife gives her approval.”

Sabay niyang lingon naman kay tita.

Hindi ko na kinakaya ang mga sinasabi nila.

“Yes!!!” Buong lakas na sagot ni tita. “Wan hundred percent approob.”

“Titaaaaaaa!!!” Pandidilat ko sa kanya.

“Bakit?” Katwiran niya. “Sagot ito sa dasal natin!”

“I just need to submit a few of Tom’s documents to get the I-20.” Habol pa ni Daddy Jason.

“Tell me if I can help.” Bungad naman ni tita.

Hindi ko alam pero minsan gusto kong tirisin si tita.

Mashadong mapagsamantala.

“If that’s the case.” Sagot naman ni Tito Richard na mahinahon. “It actually makes the process faster. We don’t need to wait for the schools I talked to. Now that Tom’s already accepted, we can move forward with the process right away to make sure he’s ready by the start of the school year.”

“Yehey!” Pagpalakpak ni tita. “Perfect!”

Tuluyan na akong hindi nakapagsalita.

Magaan ang mga mukha nila sa usapan.

Para bang lahat sila ay sang-ayon sa plano.

Hindi ko ipagkakaila na may parte sa sarili ko na gusto ko ito.

Napakalaking tulong ang maibibigay non sa akin.

Malaking parte ng buhay ko ang mababago.

Pero…

Magkakaroon ako ng utang na loob sa mga taong ito.

Na hindi ko naman kaanu-ano o kadugo.

Pride ko nga talaga siguro yun pero ayokong dumating ang panahon na isusumbat nila ito sa akin.

Pag dumating ang panahon na yun, aba!

Marami silang maririnig sa akin at iiwanan ko silang lahat.

Madami pa kaming pinag-usapan non.

Hanggang sa naka-alis na sila Daddy Jason at Daddy Felix.

Magaan ang mga mukha nila sa mga pagkaway nila sa akin bago sumakay ng sasakyan.

Para bang sigurado sila na magkikita kaming muli.

Hinatid ko pa sila ng tingin hanggang sa hindi ko na makita ng sasakyan nila.

Yun na ang huling sandali na makikita ko sila — sa ngayon.

Siya naman din pag-alis ni tito para pumasok sa trabaho.

Ng maka-alis sila…

“Tita mag-usap tayo.” Madiin kong salita.

“Ano na naman?” Pagsusungit niya.

“Bakit ka pumayag?” Tanong ko.

“Yun na ang sagot sa matagal na nating gusto, Tom.” Paliwanag niya na may halong inis.

“Sinasamantala mo na naman sila eh.” Sagot ko.

“Aba’y kung hindi ko sasamantahin…” Sagot agad niya. “Kailan pa kita makukuha sa Pinas?”

“Kaya ko ang sarili ko.” Pagtatanggol ko.

“Alam ko naman yun.” Biglang paglumanay ng salita niya. “Pero ako, hindi ko kayang wala ka dito.”

Tumigil siya saglit.

Hindi pa ako makaimik.

“Ikaw na lang pamilya ko eh.” Sabi niya. “Saka si tito mo.”

Tumigil siya ulit.

“Mas okey sakin na andito ka kahit malayo ang kolorado.” Pagpapaliwanag pa niya. “Para kahit anong mangyari sa’yo, madali ako makakagawa ng paraan. Kapag sa Pilipinas ka, mahirap gumawa ng paraan.”

Natigilan ako.

Kuha ko naman ang punto niya.

Totoo naman yon.

Kami na lang dalawa ang magkapamilya.

Mas mabuting nasa iisang bansa lang kami.

Duda pa ako dati kay Tito Richard para sa kanya.

Pinipilit ko pa dating tigilan na niya ang paggastos para lang magkaroon sila ng komunikasyon.

Pero sa totoo lang…

Hindi sila kailanman naging pabigat sa akin.

Sila pa nga ang naging sandalan ko.

Sila mismo gumagawa ng paraan para mabago at gumaan ang buhay ko.

Nakakatawa lang isipin na may kaakibat na kahalayan ang ibang parte nun.

Nagpasya na kami.

Tatlong araw lang ako sa bahay nina Tita at Tito. 

Saglit lang, pero sapat na para maghanda—hindi lang sa gamit kundi sa damdamin.

Maaga kaming umalis.

Tahimik ang biyahe papuntang airport. 

Si Tita nakatingin lang sa bintana, si Tito nagmamaneho habang paminsan-minsan ay sumisilip sa rearview mirror para tingnan ako. 

Ako? Nakaupo sa likod. 

Tinititigan ang langit, habang paulit-ulit sa utak ko ang tanong—

“Kailan kaya ako makakabalik?”

“Kung makakabalik man ako, ganun pa rin kaya ang sitwasyon?”

Di kinalaunan ay dumating na kami sa airport.

Sa departure area, tumigil kami malapit sa gate entrance.

Walang engrandeng eksena.

Pero mabigat ang dibdib ko.

“Tom…” Bungad ni tita habang hawak-hawak ang balikat ko. “Alagaan mo sarili mo ha? Kumain ka nang maayos, matulog ka rin. Lahat ng kailangan mo ay nilista ko na sa notebook na binigay ko sa’yo. Lagi kitang padadalhan ng pera sa bangko mo.”

“And call us.” Sabat naman ni Tito Richard pagkatapos ilagay ang mga maleta ko sa cart. “Even if you’re just sad. Even for no reason.”

Tumango ako, pinipigilang lumuha.

“Opo.” Sagot ko. “I will call everyday.”

Yumakap ako sa kanilang dalawa.

Mahigpit. 

Buo.

Saka ako lumakad papasok ng airport.

Umiiyak si tita habang naglalayo kami.

Akala mo naman hindi kami magkikita ulit.

Hindi sila umalis hangga’t hindi ako tuluyan naki-clear para makapasok.

Hanggang sa pinapasok na ako ng guard pagkatapos i-check and papel ko.

Kumaway ako kay tita at tito sa huling pagkakataon.

Kumaway naman din sila.

Bakas ang lungkot sa mukha ni tita.

Tuluyang lumipas ang oras at dumeretcho na ako kung saang eroplano ako.

Nagpatulong ako sa attendant kung saan ang upuan ko.

Gumaan ang pakiramdam ko nung malaman kong sa tabi ako ng bintana.

Umupo ako.

Huminga ng malalim.

At naghintay sa paglipad.

Hindi nagtagal ay umandar na ang eroplano.

Nakatitig lang ako sa labas ng bintana habang unti-unting umaangat ang sasakyan. 

Sa ibaba, unti-unting nawawala ang mga pamilyar na tanawin. 

Lahat lumiliit. 

Lahat lumalayo.

Pero sa dibdib ko… parang mas lalong lumalapit ang mga alaala.

Ang bawat araw sa Colorado.

Ang mga tawanan sa kusina.

Ang gym.

Ang rantso.

Ang bawat umaga.

Ang bawat gabi.

Ang bawat halik.

Ang bawat bayo.

Ang bawat boses na tumatawag sa pangalan ko…

minsan buo, 

minsan paos,

minsan nanginginig.

Hindi ko alam kung kailan ako babalik.

Pero siguradong babalik ako.

Sana pagbalik ko… andon pa rin sila.

— Wakas —